Cumhuriyet yazarı Barış Pehlivan, bugünkü yazısında, Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesinde yaşayan 14 yaşındaki B.K. isimli bir kız çocuğunun cinsel istismara uğradığı argümanıyla açılan davayı hatırlattı. AKP’den aday gösterilen fakat istifa etmeden siyaset yapmaya başlayan Adalet Bakanı Bekir Bozdağ’ı “Yargıda neler oluyor, biraz da onunla ilgilense” diye eleştiren Pehlivan, kelam konusu dava ile ilgili, “Kahramanmaraşlı bir iktidar siyasetçisinin mahkemeye baskı yaptığı argümanı hakikat mu?” sorusunu yöneltti.
Pehlivan yazısında, mağdur çocuğun avukatı Hasret Dava İblikci’nin şu açıklamalarına yer verdi:
1- Belgenin birinci duruşmasında mağdur çocuğun İsimli Görüşme Odası’nda dinlenilmesi gerektiğini belirtmemize karşın, çocuk duruşma salonunda dinlenildi. Mahkeme heyeti tarafından tekraren mağdur çocuğa “Neden bağırmadın? Neden ailene söylemedin?” formunda sorular soruldu. Tekraren itiraz etmeme karşın mahkeme heyeti bu itirazlarımı kabul etmedi.
2- Mahkeme Malatya ve Elbistan Devlet Hastaneleri’nden alınan “çocuğun uğradığı aksiyonun mana ve sonuçlarını algılama yeteneği olmadığı”na dair iki raporu gözetmeksizin tutuklu olan yedi sanıktan beşi hakkında tahliye kararı verdi. 22 Mart 2022 tarihli duruşmada ise İsimli Tıp Kurumu’ndan rapor şimdi gelmediği halde ve tutuklu iki sanığın kabahati, çocuk 15 yaşından küçükken işlediği WhatsApp yazışmaları ve mağdur beyanı ile sabit olmasına karşın, onların da tahliyesine karar verdi. Evrakta tutuklu sanık kalmadı.
3- Mağdur B.K. dışında birden fazla kız çocuğunun müstehcen imajlarının telefon inceleme raporlarında olduğunu duruşmalarda söz ettim. Sanıkların iştirak iradesiyle birden fazla kız çocuğunu şantaj yaparak istismar ettiklerini tekraren anlattım. Bu çocukların kimliklerinin tespiti ile mahkeme tarafından resen hata duyurusunda bulunulmasını talep ettim. Lakin tüm bu kanıt taleplerim mahkemece reddedildi.
4-Adli Tıp Kurumu’ndan gelen rapor incelendiğinde; mağdur çocukta travma sonrası gerilim bozukluğu belirtilerinin olduğu yazıyor. Lakin tıpkı rapora nazaran, mağduru bulunduğu olayın tüzel mana ve sonuçlarını algılamasına ve bu olaya ruhsal taraftan direnç etmesine pürüz olacak bir akıl hastalığı yahut zekâ geriliği olmadığı söz ediliyor. Bu rapor evraktaki öbür iki devlet hastanesi raporu ile açıkça çelişiyor. Bu rapora karşı yazılı ve kelamlı olarak itirazda bulundum. Mağdur beyanlarının “Kriter Bazlı İçerik Analizi” yaptırılarak incelenmesini ve evrakın İsimli Tıp Kurumu’na yine gönderilmesini talep ettim. Mahkeme bu taleplerimizi de reddetti.
5- Evraka sanıkların hatası işlediğine dair ses kayıtlarını içerir CD’ler sunuldu. Mahkemenin bu CD’leri ekspere göndererek, rapor halinde çözümlemesini yaptırması gerekirken, bununla ilgili hiçbir süreç yapmadı.
6- Sonuç olarak mahkeme heyeti tüm taleplerimizi reddederek, kanıtlarımızı toplamaktan imtina ederek açıkça adil yargılanma unsurunu ihlal ediyor. Her ne kadar İsimli Tıp raporunda “çocuğun isteğinin olduğu” sav edilse de bu evrak özelinde isteğin ve mağdurun yaşının hiçbir değeri bulunmuyor. Çünkü sanıklar tarafından mağdur çocuğun müstehcen fotoğraf ve görüntüleri ile şantaj yapılmak suretiyle, mağdur çocuğun iradesi sakatlanmıştır.
